Ons leven is te vergelijken met een hoeveelheid water dat we uit de oceaan nemen
en in onze handen houden.
We noemen dit "ik".
Het is hetzelfde als dat we het water "ons" water noemen, alleen omdat we het in
onze handen houden.
Vanuit het standpunt van het water gezien, is het een deel van de grote zee.
Want als we onze handen openen, komt het water weer terug in de zee.
Wanneer we weigeren om het water haar eigen weg te laten gaan, zal het muf
worden.
Ons leven is een deel van de universele ki, omhuld door het vlees van ons
lichaam.
Ofschoon we daar "ik" tegen zeggen, is het vanuit het standpunt van de geest
eigenlijk de ki van het universum.
Hoewel deze ki omsloten is door het vlees van ons lichaam, is het in
voortdurende verbinding met het universum en vormt het er een aktief deel van.
Wanneer de verbinding van onze eigen ki en de ki van het universum niet verzwakt
is, zijn we gezond en levendig.