Mijn kind

Het is veel te vroeg, maar geen dag te laat
wanneer de 1ste vogel het nest verlaat
Zoals hij met de toekomst samen spant
Een koffer met optimisme in de hand

Hoewel ik mezelf vermaan
Voel ik even mijn hart overslaan
Ik denk aan de pleisters en de schrammen
de enorme bergen boterhammen

De harde woorden die zijn gezegd
en die met veel liefde werden bijgelegd
Hij gaat nu zijn eigen pad verkennen
een gedachte waar ik aan moet wennen

Want het leven is geen zomer vakantie
Geen lange reis met mooi-weer garantie
Maar...als ik de wijsheid had...en het kon..
dan gaf ik hem dagelijks een stralende zon

Nu gaat hij zijn eigen schip navigeren
de harde winden zelf trotseren
Maar..tot de dood blijft hij MIJN welp,
die ik , zo mogelijk, altijd help

Ik wuif hem na, wanneer hij gaat
totdat het beeld oplost in de straat
dan vind ik een vuile sok van hem in de gang
en hou die even vast tegen mijn wang

Ik ga weer naar binnen...en...had het kunnen weten,
hij is weer eens zijn sleutel vergeten!!!
dan denk ik aan wat ik nog zeggen wou:

'Veel geluk baby, ik hou van jou!'

Deze website is onderdeel van Marjanka's pages